Գաբրիել Վիտկոպ

Գաբրիել Վիտկոպ; ֆր.՝ Gabrielle Wittkop
Ծննդյան անուն	ֆր.՝ Gabrielle Ménardeau
Ծնվել է	մայիսի 27, 1920
Ծննդավայր	Նանտ, Ֆրանսիայի մետրոպոլիս, Ֆրանսիա
Վախճանվել է	դեկտեմբերի 22, 2002 (82 տարեկան)
Վախճանի վայր	Ֆրանկֆուրտ, Դարմշտադտի վարչական շրջան, Հեսսեն, Գերմանիա
Մասնագիտություն	գրող, վիպասան, լրագրող, թարգմանչուհի և բանաստեղծուհի
Քաղաքացիություն	Ֆրանսիա
Ժանրեր	պոեզիա
Ամուսին	Justus Franz Wittkop?

Գաբրիել Վիտկոպ (օրիորդական ազգանունը՝ Մենարդո (ֆր.՝ Gabrielle Wittkop), (մայիսի 27, 1920(1920-05-27)^[1]^[2], Նանտ, Ֆրանսիայի մետրոպոլիս, Ֆրանսիա^[3] - դեկտեմբերի 22, 2002(2002-12-22)^[1]^[2], Ֆրանկֆուրտ, Դարմշտադտի վարչական շրջան, Հեսսեն, Գերմանիա^[3]), ֆրանսիացի գրող։ Նրա հայտնի ստեղծագործություններից է «Դիասերը» (1972 թվական), որում առաջին դեմքով պատմվում է հերոսի՝ դիակների հետ սեռական հարաբերությունների մասին։

Կենսագրություն

Գաբրիել Վիտկոպը ծնվել է 1920 թվականի մայիսի 27-ին Ֆրանսիայի Նանտ քաղաքում։ 4 տարեկան հասակում սովորել է կարդալ, իսկ 6 տարեկանում սկսել է կարդալ ֆրանսիացի դասականներին։ Հայրն ունեցել է հարուստ գրադարան։ Գաբրիելը դպրոց չի հաճախել, զբաղվել է ինքնակրթությամբ մինչև երկրորդ համաշխարհային պատերազմը։ Հատուկ հետաքրքրություն էր առաջացնում նրա մոտ 18-րդ դարի գրականությունը։

Շրջափակման տարիներին Գաբրիելը Ֆրանսիայում ծանոթանում է Յուստաս Ֆրանց Վիտկոպի ՝ գերմանացի դասալիքի հետ և օգնում նրան խուսափել բանտից։ Չնայած նրա սեռական կողմնորոշման և նրանց միջև 20 տարվա տարբերության, նրանք ամուսնանում են և պատերազմի ավարտից հետո՝ 1946 թվականին տեղափոխվում են Գերմանիա։

1966 թվականին Գաբրիել Վիտկոպը հրատարակում է իր առաջին՝ « E. T. A. Hoffmann in Selbstzeugnissen und Bilddokumente» գիրքը գրված գերմաներենով, որը նվիրված էր Հոֆմանին և այդ ժամանակից ի վեր նա սկսում է ակտիվ համագործակցել թերթերի և ամսագրեր հետ ներառյալ Frankfurter Allgemeine Zeitung-ը։ 1972 թվականին լույս է տեսնում նրա առաջին ստեղծագործությունը՝ «Դիասեր»-ը, որտեղ գրողը անդրադառնում է մահվանը։ Վիտկոպը շատ է ճանապարհորդում աշխարհով մեկ, որի արդյունքը դարձավ «Ս.-ի մահը» (1975) ստեղծագործությունը և «Սպիտակ ռաջաներ» վեպը։ «Ս.-ի մահը» համահունչ է Թովմաս Մաննի «Մահ Վենետիկում»-ի հետ։ «Ս.-ի մահը» պատմություն է բրիտանացի հոմոսեքսուալի մասին, ով մեռնում է Բոմբեյի պոռնկատանը։

1986 թվականին կյանքից հեռանում է Գաբրելի ամուսինը՝ Յուստաս Վիտկոպը, որը երկար ժամանակ տառապում էր Պարկինսոնի համախտանիշով։ Այս միջադեպը Գաբրիել Վիտկոպը նկարագրում է իր «Մոլախինդ կամ թույն» (1988) գրքում։ 2001 թվականի իր ծննդյան օրը Վիտկոպը, ով հիվանդ էր թոքերի քաղցկեղով որոշում է ինքանասպանություն գործել։ Իր նամակում նա այսպես է խոսում իր որոշման մասին.- «Ես պատրաստվում եմ մեռնել այնպես ինչպես ապրել եմ՝ ինչպես ազատ մարդը...ես ազատ մարդ եմ, իսկ մեր ժամանակներում այդպիսինները քիչ են։ Ազատ մարդը չի վազում փառքի ետևից»։ Գաբրել Վիտկոպը հեռացել է կյանքից 2002 թվականի դեկտեմբերի 22-ին Ֆրանկֆուրտում սեփական կամքով։

Գրականություն

Դիասեր / Le Nécrophile
Ս.-ի մահը / La Mort de C.
Les rajahs blancs
Hemlock, ou, Les poisons
Les départs exemplaires
Sérénissime assassinat
Le Sommeil de la raison
La Marchande d’enfants
Chaque jour est un arbre qui tombe
Carnets d’Asie

Ծանոթագրություններ

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
↑ ^2,0 ^2,1 ^2,2 ^2,3 ^2,4 Babelio (ֆր.) — 2007.
↑ ^3,0 ^3,1 ^3,2 ^3,3 ^3,4 ^3,5 Deutsche Nationalbibliothek Record #124092020 // Gemeinsame Normdatei (գերմ.) — 2012—2016.

Արտաքին հղումներ

[_2719791ebf892309-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.

[_edc1b0b75603af37-2] 2,0 ^2,1 ^2,2 ^2,3 ^2,4 Babelio (ֆր.) — 2007.

[_c46ae0a42748fd99-3] 3,0 ^3,1 ^3,2 ^3,3 ^3,4 ^3,5 Deutsche Nationalbibliothek Record #124092020 // Gemeinsame Normdatei (գերմ.) — 2012—2016.

[1]

[2]

[3]